Vuile vaat, vieze kleding en bierflesjes, heuuul veul bierflesjes. Het is nog maar een kleine greep uit wat er te vinden is in, jawel, studentenhuizen! Maar wie zijn die hard studerende, bier- of wat-dan-ook-zuipende figuren die daar vertoeven? En voor ons onderzoek nog belangrijker: hoe gastvrij zijn ze eigenlijk? Om erachter te komen hoe gastvrij studerend nul-vief-acht is, gaan we het veld in. Belangrijke punten zijn onder andere de ontvangst, de hoeveelheid alcoholische versnaperingen en – vanzelfsprekend – de aan- of afwezigheid van borrelnootjes.
Huize Willemstaete
Adressen verzamelen, onesie in je rugzak proppen, moed indrinken. Je leest het: ‘t vergt nogal wat, zo’n voorbereiding. Potverdikkie zeg. Maar na een tijdje rondvragen, duwen, stuwen en proosten, kunnen we op onderzoek uit. Huize Willemstaete staat als eerste op de planning. Maar na talloze keren tringelen is er helaas nog steeds niemand aan de deur. Zelfs na een awkward gluurpoging waarbij iemand ons recht in de ogen kijkt, wordt er geen aanstalten gemaakt om de deur te openen. Oké! Laat. Maar. Dan.
Huize ‘t Bagijntje
Het tweede huis zien we bij toeval. Onze opening: ‘Wij zijn van de Leeuwarder Studentenkr….’ levert een dichtslaande deur op. Gelukkig is dit als grapje bedoeld, waardoor we al binnen staan voordat we onze professionele openingsspeech kunnen geven. Biertjes worden geplopt, geheimen uit verenigingstijdschriften worden gedeeld en slaapplekken worden aangeboden. De bewoners van Huize ‘t Bagijntje zijn gezellige studenten die met een biertje in hun hand naar passerende, glurende voorbijgangers zwaaien. Heerlijk toch? We hebben nog wel wat vergelijkingsmateriaal nodig, dus we bedanken de jongens voor de gastvrijheid en vervolgen onze weg.
Nou, staan we hoor: Herenwaltje 9. Gluurpogingen gaan ons inmiddels goed af, dus we passen deze tactiek nog maar eens toe. Jawel, een huis vol heren! Beetje aandacht vragen voor het raam en al gauw worden we opgemerkt, want iemand verschijnt met z’n bakkes voor het raam boven de deur. De gastheer blijkt er zelf niet te wonen, dus roept zijn studiegenoten. ‘We zijn bezig, stuur ze maar weg!’ krijgt hij terug. Ja joh, lekker gastvrij. We besluiten ze nog een kans te geven met de gevatte opmerking: ‘Het is wel voor de krant hè’. Met resultaat, want we zijn binnen.Wahahauw, meteen een rondleiding. Met gepaste trots worden ons de kamers getoond en we krijgen zelfs de kans het toilet te bewonderen. Mooie posters ook, maar dat zijn niet de enige poezen die we zien. De mannen hebben namelijk nog twee kleine huisgenootjes: kittens. Zo lievvv! Appels en mandarijnen, het wordt ons allemaal aangeboden. Ook de airfryer – voor meer informatie: kijk Tell Sell – staat al snel voor ons aan. De digitale open haard wordt zelfs nog even aangezet en het feest is compleet. Een en al gastvrijheid hier. Onze dank is groot!
Huize A&O
En door. Beetje telefoneren en we hebben ons volgende adresje. Onze koffers worden naar boven gedragen door de echte gentlemen van Huize A&O. Deze naam is trouwens speciaal voor ons bedacht, dus we voelen ons vereerd. De wc is ein-de-lijk schoon genoeg om onze blaas te legen. Wát een opluchting. Fijn jongens, bedankt daarvoor. De beerpong blijkt al klaar te staan, dus we kunnen meteen aan de slag. Er worden zelfs nog wat professionele kiekjes gemaakt door een van de gastheren. Vinden we leuk! Helaas is het weer tijd om te gaan want de onesies moeten uit de tas. Op zoek naar een slaapplek, kunnen we nog terug?
Huize Willemstaete, again.
Vooruit dan maar, op naar Willemstaete, again. De deur wordt dit keer wél geopend. Als we na een rondleiding eenmaal zitten, maken we kennis met ‘kannetje lekker’: een drankje samengesteld uit restjes alcoholische dranken en frisdrank. Dit keer is het wodka met limonade. Lekker wel. We besluiten dat we hier blijven en trekken onze onesies aan. En gelukkig staan niet alleen wij voor schut, want ook gastheer Kasper trekt zijn prachtige onesie uit de kast. Yo, foto!
Door het nuttigen van een zekere hoeveelheid drankjes lijkt het ineens een goed plan om nog even de stad in te gaan. Doen we gewoon, in onesie, alles voor de krant. Ja toch. Na alle shots en dansjes krijgen we ‘thuis’ nog een ham-kaas-brie tosti met ketchup, goddelijk. Uiteindelijk mogen we slapen in een lege kamer die tevens wordt gebruikt als washok. Klinkt skeer, maar op kussens na is echt everything you need aanwezig. Prima te doen. ’s Ochtends nog even douchen en we vertrekken weer na een geslaagde werknacht.
En, en?
Hoewel je van nature geen opgever moet zijn en je geen borrelnootjes hoeft te verwachten, kun je in Leeuwarden prima een nacht vertoeven bij studenten. We kunnen dan ook concluderen dat studerend Leeuwarden behóórlijk gastvrij is. Nou, mooie conclusie, of niet dan?
Door: Mirjam Landman & Anouk de Vries
Foto’s: Tini Groen
