TREKKEEEER! Poepscheppen, koeienuiers leegtrekken en als echte pro’s slootjes trotseren met een polsstok. Zo ziet een dagje vertoeven op de boerderie met Anouk en Mirjam eruit. Het is een serieuze aangelegenheid en daarom hijsen de dames zich op deze heuglijke dag in sexy overalls. Als Hielke en Sietse – maar dan met vrouwelijke kenmerken – paraderen ze een middag over de boerderij van boer Yde.
Vrouw zoekt boer
Het leven op de boerderie is als je Boer Zoekt Vrouw moet geloven heaven on earth. Terwijl de vrouwkes van boer Herman hem proberen te verleiden met blazen op ’n fluit, proberen wij indruk te maken met, eh ja. Met wat eigenlijk? Nou goed, met onze polsstok dan maar. We hebben afgesproken op de boerderij van boer Yde Wierda. Nu zouden we je natuurlijk gráág zeggen dat we uit honderden brieven vol oninteressant gejammer zijn gekozen door deze boer, maar helaasch. Zo’n feest was het net weer niet. Wel zoiets: we stuurden een lief berichtje waarin we vertelden onwijs graag eens een middagje de geur van koeienstront te snuiven. Mét resultaat: we’ve found ‘m: een boer met koe en trekker. Wat wil een mens nog meer?
Nou, een rondleiding over de boerderij natuurlijk. Boer Yde vertelt ons ondertussen over zijn uit de klauwen gelopen bedrijf. Het is als het moment dat je één koekje besluit te pakken en uiteindelijk jankend in een hoekje tussen lege chipszakken de slagroomresten van je vingers zit af te likken. Zo begon Yde met een stuk of honderd koeien en inmiddels staan er maar liefst driehonderd van die zwart-witte boe-roepers.
Koeien Spotters Liwwadd’n
Koeien Spotters Liwwadd’n is ’t nieuwe Trekker Spotters Arum. Je kent het of je kent het niet: dat zijn die boys die naar elke trekker ‘TREKKEEEER’ schreeuwen. Je moet er maar opkomen hè. En beter goed gejat dan slecht verzonnen, zeggen we dan maar. ‘BERTHAAAA’ ‘KLARAAAA’ ‘ANNAAAA’ en zodoende vervolgen we onze weg door de koeienstal.
Voordat we ons wagen aan de slootjes en trekkers gaan we de koeien melken. En er gaat niks, maar dan ook écht niks boven koeien melken op je vrije zaterdagmiddag. JOE, TREKKEEEER! Oh nee, koeien melken hè. KOEIEN MELKEEEE! Jan, die ook op de boerderij werkt, laat ons daarom zien hoe de melkrobot bediend moet worden en al gauw zien we tientallen uiers voorbijkomen. En dan maar hopen dat er niet gekakt wordt hè, als je daar met je kop onder zo’n koeienreet staat. Maar het houdt de spanning er in. Dat dan weer wel.
Lekker op de trekker
Oké, dus. Inmiddels heb je door het Caps Lock-gebruik de stem in je hoofd weg geschreeuwd, dus we stoppen ermee. ’t Is mooi geweest voor vandaag. Vanaf nu is het serieus, want we mogen mee op een ekte trekker. Na een korte instructie mogen we het zelf proberen. Alsof we al jarenlange ervaring hebben, krijgen we het ding aan de praat. Daar is dan ook alles wel mee gezegd. ‘Gass, gass, linkerbaan’ zit er nét niet in, maar we tuffen lekker rond. Voor de foto hangen we nog even half uit de trekker. Zou zo op een sexy beroepenkalender kunnen, ofzo. We noemen maar wat.
Net-sa-fierljeppe
En ein-de-lijk is het moment daar. Als ware polsstokspringers staan we in het weiland, ondertussen werkelijk geen idee hebbend van hoe je zonder drekbek de overkant haalt. Maar dat terzijde. Misschien was het gewoon niet zo’n heel goed idee. Nee hè? Nee. Maar goed, wie ‘A’ zegt, moet ook ‘FIERLJEPPEEEE’ zeggen, dus we gaan dit doen. Geen stress, we can do this. Nee grapje, kunnen we niet, máár: we doen het wel.
Anouk bijt de spits af. En dat het niet zo makkelijk gaat, blijkt al snel. Na wat uitstelgedrag en gestuntel besluit ze toch maar te springen. Stok stevig vast en gaan met die banaan. Het onmogelijke gebeurt: de overkant is gehaald. De wonderen zijn de wereld nog niet uit zoals je merkt. Nu is het aan Mirjam om te bewijzen dat we échte Friese boerinnen zijn. Geen koe heeft er vertrouwen in, maar toch. Stiet se heur! Ja ja, hoppa! Straight into the water. Nee oké, ’t viel mee. Maar onder een kletspoot kwam ze niet uit. ‘Sy kin net sa fier ljeppe’ is de conclusie.
Is ’t wat, dat boer’nleven?
Een daggie op de boerderie is mooi. De frisse geur, de stront op je kruin, de wind wapperend door je haren terwijl je op je dooie gemakje trekkers nafluit. Misschien is het boerenleven zo slecht nog niet. Nee toch? Volgend jaar dan maar schrijven naar een leuke varkensboer bij Boer Zoekt Vrouw. Een modderbad bij de Zwaluwhoeve? Totaal overbodig. Wat wil een mens nog meer? Juist ja: een boer met varken en trekker dit keer. Misschien kan de varkensboer ons schrijven in plaats van andersom? En zonder varkens mogen er ook best brieven ingestuurd worden. We zijn de moeilijkste ook niet, kom maar door met die brieven heur.
Door: Anouk de Vries & Mirjam Landman
Foto’s: Niels Remigius
